23 Μαρ 2008

ΚΑΜΜΙΑ ΤΥΧΗ ΓΙΑ ΠΑΡΑΠΑΝΩ...

ΤΟΥΦΑ - ΠΑΛΛΗΝΗ 81-73

Την ώρα που ακούστηκε η κόρνα της γραμματείας του πρώτου δεκαλέπτου, όλοι σκέφτηκαν ότι η κρίση πέρασε και ότι η ομάδα βρίσκεται πάλι σε σωστό δρόμο. Με την κόρνα της λήξης του αγώνα δεν υπήρχε άνθρωπος να στοιχηματίσει ούτε ένα βουλγάρικο λέβα, ότι αυτή η ομάδα έχει πιθανότητες για άνοδο.

Δεν είναι το αποτέλεσμα (που ακόμη και αυτό από μόνο του με δεδομένη τη μη δυναμικότητα του αντιπάλου λέει πολλά) που προκάλεσε τα ερωτηματικά, αλλά η εικόνα της ομάδος.

Η άμυνα μια από τα ίδια (κεφαλογραβιέρα τυρνάβου), η επίθεση μετά το πρώτο δεκάλεπτο (27 πόντους???) που έβγαζε φωτιές, "κόλλησε" και άρχισαν τα γιουρούσια (λόγω Εθνικής γιορτής μάλλον). Νοοτροπία για γέλια καθώς στις αρχές του 4ου δεκαλέπτου με το σκορ στα ίσια η Παλλήνη έδειχνε απογοητευμένη και η Τούφα πάλευε όλες τις φάσεις σαν να ήταν οι τελευταίες του αγώνα.

Και σαν να μην έφταναν όλα τα παραπάνω, για πρώτη φορά φέτος άρχισε η μπασκετική καθοδήγηση από παίκτη σε παίκτη, έτσι για να δέσει το γλυκό.

Ο τραυματισμός του Β. Λάππα στο δεύτερο δεκάλεπτο και η αποχώρησή του δεν είναι δικαιολογία. Μία ομάδα πρέπει να ξέρει να αναπληρώνει όσους δεν μπορούν να συμμετέχουν.

Πολλά λοιπόν θέλουν διόρθωση και πραγματικά έχουν πολύ δουλειά ΟΛΟΙ στο κλειστό από Δευτέρα που αρχίζουν οι προπονήσεις.

Από την ομάδα μας προσπάθησαν περισσότερο οι Αβαγιανός και Γαλανάκης αν και δεν θα έπρεπε να γράψουμε για διακριθέντες με την προχθεσινή εμφάνιση. Και οι δύο παραπάνω ήταν οι καλύτεροι στην επίθεση, αλλά στην άμυνα ήταν ίδιοι με τους συμπαίκτες τους με αποτέλεσμα για δεύτερη συνεχόμενη εβδομάδα να δεχόμαστε 81 πόντους...

ΕΛΠΙΖΟΥΜΕ να συνέλθει η ομάδα τάχιστα και να επιστρέψουμε στο όμορφο μπάσκετ και γιατί όχι και στις νίκες. Πιστεύουμε ότι από την επόμενη εβδομάδα, αυτό που είναι ανάγκη είναι να ξαναγίνουμε ομάδα. Αυτό σαν πρώτο στόχο...

Σε ένδειξη διαμαρτυρίας σήμερα δεν δημοσιεύουμε φωτογραφία αθλητή μας, αλλά της ομάδος μας σε μελλοντικό χρόνο (ΑΜΗΝ)

1 σχόλιο:

Asturias είπε...

Μήπως πρέπει τη γκομενίτσα της φωτογραφίας να την κάνουμε τριαράκι για να έχουμε ένα σίγουρο αμυντικό όπλο , μιας και όλοι θα αφήνουν τη μπάλλα για να παίξουν με το πουλάκι τους;Την επόμενη φορά που θα δω τα σκούρα , θα μπουκάρω για να διακόψω το παιχνίδι μπας και σώσουμε την κατηγορία . Apropo , πριν χρόνια στην Πάτρα για να σώσουμε την κατηγορία , κλέψαμε το φύλλο αγώνος και το πετάξαμε στη θάλασσα.Για να σοβαρευτούμε τώρα , η συμβουλή μου είναι να κάνεις εσύ και ο συνεργάτης σου ότι έκανα και εγώ στο Loyola το 1999 : Να πίνεται φραπεδιά την ώρα της προπόνησης.Αυτό ανεβάζει την απόδοση των παικτών και σε συνδυασμό με την μη υπαρξη οδηγιών κατά τη διάρκειασ της προπόνησης αλλά μπινελικιών και καντηλιών που αφορούν κυρίως την ελληνορθόδοξη εκκλησία επιτυγχάνεται η πιστοποίηση της ομάδας ως "καφενείο" και ως τέτοιο , αποκλείει την ύπαρξη άγχους ,πράγμα που πιστεύω ότι αποτελεί τη μόνη πραγματική λύση από το αδιέξοδο στο οποίο έχει φτάσει η ομάδα(ο θεός να την κάνει)
Τους θερμούς αγωνιστικούς μου χαιρετισμούς σύντροφε Ταμπάκη.Ελπίζω το Rabbit Island να είναι ένα καινούργιο ξεκίνημα.