20 Απρ 2008

ΟΙ ΜΠΕΜΠΗΔΕΣ "ΟΛΑ ΤΑ ΛΕΦΤΑ"

ΜΑΡΑΘΩΝΑΣ - ΠΑΛΛΗΝΗ 66-71
Η νίκη της προηγούμενης εβδομάδος, είχε συνέχεια καθώς η ομάδα μας κατάφερε να νικήσει και μέσα στο Μαραθώνα.

Το μεγάλο κέρδος της προηγούμενης αγωνιστικής, ήταν η συμμετοχή και το πολύ καλό παιχνίδι του Μίλτου Παπαδόπουλου. Η επιτυχημένη συνέχεια του Μίλτου ήταν το κέρδος αυτής της αγωνιστικής. Η χαρά μας όμως δεν σταματάει εδώ. Στον αγώνα της Παρασκευής η ομάδα μας παρατάχθηκε, με 2 παίδες, 2 εφήβους και 1 παμπαίδα τον Λεωνίδα Υφαντή, ο οποίος όχι μόνον έπαιξε περίπου 15 λεπτά και στάθηκε στο ύψος των περιστάσεων, αλλά πέτυχε και 3 πόντους με goal-foul την ώρα που η μπάλα έκαιγε.



Η φωτό από τον αγώνα της Παρασκευής. Στην κάτω σειρά ο μ.ο. ηλικίας είναι 15 ετών.
Οι 5 παραπάνω παίκτες, τον τελευταίο μήνα προπονούνται μία φορά την εβδομάδα με την αντρική ομάδα, γεγονός που τους βοήθησε και προετοίμασε την συμμετοχή τους.

Στο αγωνιστικό κομμάτι τώρα, θα πρέπει να ξεκινήσουμε από την αθλητική "βλακεία" του Γιάννη Λάππα, να πάρει τεχνική ποινή και ντισκαλιφιέ 4 λεπτά πριν τελειώσει το πρώτο δεκάλεπτο, σε ένα παιχνίδι που από το ρόστερ και μόνο καταλαβαίνει κανείς την σπουδαιότητα της παρουσία του στον αγώνα.

Το παιχνίδι ξεκίνησε με τις ομάδες να προσπαθούν να παίξουν ελεύθερα και την Παλλήνη να έχει το προβάδισμα με 2-4 πόντους σε όλο το πρώτο δεκάλεπτο. Μετά την αποβολή του Λάππα στη θέση του point έπαιξε ο Τζουράς (αρκετά καλός στα τελευταία παιχνίδια) ο οποίος σε γενικές γραμμές ανταπέξήλθε των ευθυνών της καινούργιας του θέσης.

Η Παρουσία του Παπαδόπουλου ήταν καταλυτική από τα μέσα του πρώτου ημιχρόνου και μέχρι την λήξη του. Έπαιξε πολύ καλή άμυνα πάνω στον Καλαντωνέα, μάζεψε αρκετά ρημπάουντς και πέτυχε καλάθια τις περισσότερες από τις φορές που έφτασε η μπάλα στα χέρια του. Στο δεύτερο δεκάλεπτο είχαμε και την συμμετοχή (έπαιξε σε αυτό το χρονικό σημείο 8 λεπτά) του πιτσιρικά Λεωνίδα Υφαντή (γεν. 1994 - 1.83 guard) που κέρδισε τα βλέμματα και τις εντυπώσεις.
Μέχρι αυτό το σημείο από την Παλλήνη είχε πολύ καλή παρουσία και ο Σαχάς που βοηθούσε σε άμυνα και επίθεση, ενώ από τον Μαραθώνα προσπαθούσαν να σώσουν τα προσχήματα το Νο 6, το Νο 7 και το Νο 10.

Το παιχνίδι που δεν διεκδικεί και δάφνες ποιότητας, κύλησε πόντο-πόντο έως τα μέσα του τρίτου δεκαλέπτου που η Παλλήνη πήρε μια διαφορά 8 πόντων με τρίποντο του Σαχά. Στους οκτώ πόντους έκλεισε το ημίχρονο με την Παλλήνη να έχει εκμεταλευτεί στο έπακρο τον αργό ρυθμό του Μαραθώνα (ζώνη 2-1-2) καθώς και το κακό κλίμα που φάνηκε να ταλανίζει τους αντιπάλους.

Μετά την αποχώρηση του Ζαφειρόπουλου με ντισκαλιφιέ (δεν του άρεσε υπόδειξη του διαιτητή και του πέταξε την μπάλα που κράταγε μόλις αυτός γύρισε την πλάτη, αλλά το Πέρασμα του Τζουρά από το πλάνο απέτρεψε τα χειρότερα για τον Ζαφειρόπουλο καθώς η μπάλα χτύπησε αυτόν κι όχι τον διαιτητή) τα πράγματα έγιναν λίγο πιο εύκολα για την άμυνα της Παλλήνης καθώς μοναδική πηγή κινδύνου ήταν το Νο 7 που προσπαθούσε απεγνωσμένα να κρατήσει "ζωντανό" το Μαραθώνα.

Στο διάστημα αυτό ο Αβαγιαννός που μέχρι εκείνο το σημείο δεν είχε πάρει προσπάθειες, έβγαλε 3 τρίποντα από την συλλογή του και μαζί με ένα τρίποντο του Σαχά και τρία εύκολα καλάθια του Παπαδόπουλου κράτησαν το παιχνίδι σε απόσταση ασφαλείας ως το τέλος.

Θα θέλαμε να σταθούμε στην φάση της αποβολής του Λάππα. Θα γράψουμε λοιπόν καλοπροαίρετα, ότι είτε κατά λάθος, είτε επίτηδες το Νο 13 του Μαραθώνα χτύπησε αγκωνιά τον Λάππα στο μάτι την ώρα που η Παλλήνη εκδήλωνε επίθεση.
Ο διαιτητής δεν σφύριξε τίποτε για την συγκεκριμένη φάση, αλλά όταν είδε το Λάππα κάτω και διέκοψε το παιχνίδι το τέρας φυσικής δύναμης (1.67 - 60 κιλά) Λάππας πήγε να πάρει την κατάσταση στα χέρια του σπρώχνωντας και βρίζοντας. Πολύ σωστά αποβλήθηκε και πολύ καλά έκανε και ζήτησε συγγνώμη από τους προπονητές και τους συμπαίκτες του στο ημίχρονο. Λάθος συμπεριφορά, όσο δίκιο επί της ουσίας κι αν αισθάνεται ότι είχε.

Εδώ ο Λάππας σε μια προσπάθειά του λίγο πριν την αποβολή

Από την ομάδα μας η παρουσία τόσων νεαρών (οι απόντες με την προσθήκη των τραυματιών Χ''Σπύρου και Λάππα Β. έφτασαν τους 8) από μόνη της ήταν ένα θέαμα όμορφο. Το ότι συνοδεύτηκε από θετικό αποτέλεσμα είναι ότι το καλύτερο. Καλύτεροι των καλών ήταν οι Παπαδόπουλος, Σαχάς, Αβαγιανός.

Ας ελπίσουμε ότι μετά την διακοπή του πρωταθλήματος για το Πάσχα κάποιοι από τους παίκτες μας θα επιστρέψουν πρώτα στις προπονήσεις και αργότερα στους αγώνες, ώστε να έχουμε περισσότερες επιλογές. Αν πάλι δεν συμβεί αυτό, εμείς καθόλου δεν χαλάσαμε με το ''νηπιαγωγείο''.

14 Απρ 2008

ΚΑΛΟΙ ΚΑΤΑ ΤΑ ΤΡΙΑ ΤΕΤΑΡΤΑ...

ΠΑΛΛΗΝΗ – ΑΡΤΕΜΙΣ 67-64
Η ομάδα μας κατάφερε κι επέστρεψε στις νίκες, μετά από μια σειρά αγώνων, που προβλημάτισε, κυρίως με την «εικόνα» της, αλλά και με τα αποτελέσματα.

Εκτός από τον αγώνα με την Εκάλη που μας έδειξε το παλιό καλό της πρόσωπο, οι τρεις προηγούμενοι αγώνες (με κακή άμυνα και πολλά λάθη), σφράγισαν την υπόθεση «μη άνοδος». Ως εκ τούτου, αυτό που μας απομένει μέχρι την λήξη του πρωταθλήματος, είναι να είμαστε «δίκαιοι» απέναντι σε όλες τις ομάδες του πρωταθλήματος, παίζοντας όλα τα παιχνίδια σαν να έχουν μέγιστη σημασία.

Στον αγώνα με την Αρτέμιδα, όλα έδειχναν στην αρχή πως το μενού έχει μία από Κηφισιά, η Λαγονήσι. Η ομάδα ξεκίνησε με ένα ελπιδοφόρο 6-0 που σύντομα μετατράπηκε σε 12-12 και κατέληξε στην ανάπαυλα του δεκαλέπτου σε 12-22 απόρεια της χαλαρής άμυνας και των κακών επιθετικών επιλογών (οι περισσότερες επιθέσεις εκδηλώθηκαν με βιαστικό τρίποντο) απέναντι στη ζώνη 2-3 που εφάρμοσε η Αρτέμιδα.

ΜΙΛΤΟΣ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ... τους έδειξε το δρόμο

Το παιχνίδι άλλαξε ριζικά με την είσοδο του 18χρονου Μίλτου Παπαδόπουλου, ο οποίος έδωσε λύση στο αμυντικό πρόβλημα κοντά στο καλάθι και του Νίκου Χατζησπύρου που ευστόχησε σε τρία συνεχόμενα τρίποντα και άλλαξε την ψυχολογία της ομάδος. Δυστυχώς ο δεύτερος, ενώ ήταν από τους πρωταγωνιστές του αγώνα και συντέλεσε στην λήξη του ημιχρόνου με 2 πόντους διαφορά (35-37), με την έναρξη του 3ου δεκαλέπτου έπαθε θλάση στους πρωσαγωγούς και πρόσθεσε εαυτόν στην μεγάλη λίστα τραυματιών της ομάδος.

ΝΙΚΟΣ Χ'ΣΠΥΡΟΥ... σε μεγάλα κέφια, αλλά άτυχος

Το παιχνίδι στο τρίτο δεκάλεπτο κύλησε πόντο-πόντο και είχε αρκετό ενδιαφέρον από άποψη εναλλαγής του σκορ και αναμονής κάποιου ξεσπάσματος μιας εκ των δύο ομάδων. Όμως η αγωνία παρατάθηκε μέχρι το τέλος του αγώνα, όπου φτάνοντας στα 26’’ πριν την λήξη, η Αρτέμιδα έχει την μπάλα με το σκορ στο 66-64.

Στην τελευταία επίθεση της Αρτέμιδος μια σωστή αμυντική!!! τοποθέτηση του Τελάκη, ανάγκασε σε λάθος πάσα τους αντίπαλους με αποτέλεσμα η μπάλα να καταλήξει στα χέρια του Γιάννη Λάπα κι από κει στον Τελάκη, όπου του έγινε φάουλ στα 4’’ πριν την λήξη.
Μετα το time out που ακολούθησε, όλων το μυαλό ταξίδεψε δύο βδομάδες πίσω που σε ίδιο χρονικό διάστημα και με ίδια διαφορά στο σκορ, κερδίσαμε 2 βολές, τις χάσαμε και τις 2 και δεχτήκαμε τρίποντο σχεδόν από τη σέντρα με την λήξη.

Ο τελάκης όμως ευστόχησε στην πρώτη, έχασε την δεύτερη και μετά το αμυντικό ρημπάουντ οι παίκτες της Αρτέμιδας έκαναν λάθος πάσα. Το τελικό σκόρ 67-64.

Από την ομάδα μας καλύτεροι με διαφορά ήταν οι Παπαδόπουλος (πολύ καλή άμυνα, 4 πόντους με 2/4 σουτ, 7 ρημπάουντ) και Χατχησπύρου με μεγάλη επιθετική συμβολή.

Απουσίασαν οι Κολοβός, Πετριανίδης, Γαλανάκης και Παρχαρίδης, ενώ σε όλους αυτούς την επόμενη εβδομάδα θα προστεθούν οι Λάππας Βασίλης και Χατζησπύρου.

6 Απρ 2008

Η ΕΘΝΙΚΗ ΓΚΡΙΝΙΑΣ ...ΜΑΣ ΚΕΡΔΙΣΕ

ΕΚΑΛΗ - ΠΑΛΛΗΝΗ 71-69

Σε ένα πολύ αμφίροπο παιχνίδι που κράτησε το ενδιαφέρον μέχρι την τελευταία φάση του, οι παίκτες της Εκάλης επιβλήθηκαν της ομάδος της Παλλήνης με 71-69.

Κώστας Τελάκης στο καλύτερο φετινό του παιχνίδι

Σε γενικές γραμμές παρά τις νέες απουσίες των Αβαγιανού, Γαλανάκη (προστέθηκαν σε αυτές των Παρχαρίδη και Πετριανίδη), η ομάδα μας έπαιξε foul court press σε όλο το χρονικό διάστημα του αγώνα, αλλά προδόθηκε από την απειρία των παικτών της στις κρίσιμες φάσεις.

Η Παλλήνη προσπάθησε να εκμεταλευτεί την κακή φυσική κατάσταση του γηπεδούχου και έδωσε πολύ γρήγορο ρυθμό στον αγώνα. Εκεί στηρίχτηκε και το ότι το παιχνίδι κύλησε πόντο-πόντο, μέχρι το τελευταίο δευτερόλεπτο.

Για την Εκάλη, δυστυχώς, άλλαξε άρδειν η άποψή μας. Εντάξει να σεβαστούμε την μπασκετική ιστορία κάποιων παικτών της, να σεβαστούμε ότι δεν έχουν βοήθεια από παράγοντες και όλα τα επακόλουθα που δημιουργούνται από αυτή την κατάσταση. Το θέμα είναι εάν οι ίδιοι σέβονται τον εαυτό τους, ή επέλεξαν να τελειώσουν την καριέρα τους με τις ευχές του Νίκου Ξανθόπουλου και του Βασιλάκη Καϊλα.

Δεν υπήρξε ούτε ΜΙΑ διαιτητική απόφαση την οποία να μην αμφισβητήσουν εμπράκτως, είτε φωνάζοντας είτε περικυκλώνοντας τον διαιτητή και ζητώντας το λόγο. Όποιος ήθελε πήγαινε στην γραμματεία να ενημερωθεί για ότι ήθελε. Αυτός που κάνει τον προπονητή, διαμαρτυρόταν με τα χέρια υψωμένα στα ουράνια σαν την Καλουτά στην Επίδαυρο σε όλες(???) τις διαιτητικές αποφάσεις.

Το σύστημα αυτό είναι ωραίο για να διαλύεις τα νεύρα όλων και να έχεις χάσει ένα βράδυ από την ζωή σου, γιατί μας είναι αδιάφορο ποιος θα κερδίσει όταν δεν έχουμε περάσει καλά. Η συγγνώμη κάποιων παικτών (προς τον προπονητή μας) για την κατάσταση που επικράτησε καθώς και η συγγνώμη του πρώτου διαιτητή ("έχετε δίκιο θα έπρεπε να έχω δώσει 15 τεχνικές ποινές"), δεν αλλάζει ούτε το αποτέλεσμα του αγώνα, ούτε το γεγονός πως η Εκάλη είναι παράδειγμα προς αποφυγή. Βαρεθήκαμε την καραμέλα με "τα κακόμοιρα παιδιά που δεν έχουν το ένα και το άλλο". Να βρουν. Αλλιώς, αν δεν μπορούν να σεβαστούν τους κανόνες που ισχύουν για όλους ας το κόψουν να ησυχάσουμε.

Γνωρίζετε πως από αυτό το blog έχουμε δώσει πολλές φορές συγχαρητήρια σε αντιπάλους για νίκες κατά της ομάδας μας. Αυτή τη φορά δεν θέλουμε να το κάνουμε. Δεν πιστεύουμε πως οι αντίπαλοί μας τα αξίζουν...
Γιώργος Γιαννικάκης. Πολύ καλός επιθετικά

Για να μην χάσουμε όμως την ουσία, η ομάδα μας παρά τις απουσίες έπαιξε με πολλή ψυχή, πολύ ρυθμό και μας έδωσε την εντύπωση πως άρχισε η έξοδος από τη λάσπη. Το γράφουμε αυτό γιατί δεν μας νοιάζει το αποτέλεσμα αλλά η εικόνα. Και η εικόνα ήταν εξαιρετική.

Για την ιστορία, καλύτεροί μας παίκτες (χωρίς να υστερήσει κανένας) ήταν οι Τελάκης (άμυνα και επίθεση) και Γιαννικάκης κυρίως επιθετικά.
Η ομάδα μας με 2 πόντους κάτω στο σκορ και 16'' χρόνο επίθεσης, αστόχησε στην τελευταία προσπάθεια (προσπάθεια που εκδήλωσε με τρίποντο ο Τελάκης) και έχασε τον αγώνα. Πραγματικά περήφανα.
Περιμένουμε ανάλογη συνέχεια, όσο αφορά την προσπάθεια και την συγκέντρωση...

4 Απρ 2008

ΟΤΑΝ ΠΑΙΡΝΩ ΦΟΡΑ, ΦΟΡΑ ΚΑΤΗΦΟΡΑ...

ΠΑΛΛΗΝΗ - ΛΑΓΟΝΗΣΙ 52-54


Αργήσαμε να ενημερώσουμε την σελίδα μας, αλλά προσπαθούμε να είμαστε ταιριαστοί στην ομάδα μας, που άργησε να πάρει μπροστά. Ελπίζουμε να μην της μοιάζουμε και στο τελικό αποτέλεσμα γιατί όταν τα κατάφερε ήταν αργά.

Με μεγάλο ενδιαφέρον περιμέναμε την έναρξη του αγώνα της προηγούμενης Παρασκευής καθώς είμασταν περίεργοι για το πως θα αντιδράσει η ομάδα μας, έπειτα από 2 ήττες συνοδευόμενες από κακές εμφανίσεις.

Μάλλον αυτό το γνωρίζαμε μόνο εμείς, γιατί δεν είδαμε τον εγωϊσμό των παικτών μας να θίγεται στο ελάχιστο. Αντιθέτως, αντιμετώπισαν το παιχνίδι με τον αέρα της ομάδος που δεν έχει αντίπαλο.

Το αποτέλεσμα ήδη το γνωρίζουμε, αλλά το τραγούδι που ερμηνεύει η Χάρις Αλεξίου "όταν παίρνω φόρα" θα μπορούσε ανεπίσημα να είναι ο ύμνος της ομάδος αυτό το μήνα.




Ο Προπονητής, με 2 παίκτες πανυγηρίζουν για την εμφάνιση της ομάδας...

Δεν ξέρουμε τι πρέπει να μας ενοχλήσει περισσότερο. Τα 22 τελείως ξεμαρκάριστα άστοχα τρίποντα? Τα είκοσι περίπου χαμένα αμυντικά ρημπάουντ? Η άμυνα που παρά το ότι δέχθηκε μόνο 54 πόντους ήταν σε γενικές γραμμές αστεία? Το τρέξιμο στον αιφνιδιασμό που το προλάβαινε ο επιτάφιος? Ή η μαχητικότητα στις διεκδικήσεις που μας έφερε στο μυαλό Τεπελένι, Κορυτσά και Άγιους Σαράντα.

Όπως και να έχει, χάθηκε μια χρονιά από βαθμολογικής απόψεως, δεν είναι ανάγκη να χαθεί και από κάθε άλλης. Ας προσπαθήσουμε να παίξουμε καλό μπάσκετ στις αγωνιστικές που απομένουν. Και λέγοντας καλό μπάσκετ να εξηγήσουμε ότι περιμένουμε μπάσκετ, ανάλογο των δυνατοτήτων μας και όχι τίποτε ιδιαίτερο. Ούτως ή άλλως αυτή τη στιγμή από την ομάδα μας λείπου 7 βασικότατοι παίκτες για διάφορους λόγους. Ας κερδίσουμε κάτι από τους υπόλοιπους.

Στα του αγώνα, αξίζει να ανφερθούμε πως το Λαγονήσι προηγούταν για 36'.30''. Μάλιστα στην συγκεκριμένη χρονική περίοδο με διαφορά 15 πόντων. Σε εκείνο το σημείο (36-51) οι γηπεδούχοι μάλλον από ντροπή για την εικόνα που παρουσίαζαν ως εκείνη τη στιγμή, έκαναν ένα 16-0 και προηγήθηκαν 3.5'' πριν την λήξη με 52-51. Κέρδισαν και φάουλ (αμφισβητούμενο) με δικαίωμα για 2 βολές.


Για να μην χαλάσουν όμως την εικόνα του τελευταίου διαστήματος, κατόρθωσαν να χάσουν και τις δύο βολές και επιπλέον να δώσουν την δυνατότητα σε παίκτη του Λαγονησίου να πετάξει την μπάλα μέσα από απόσταση τουλάχιστον 10 μέτρων.

Επειδή πρέπει να λέμε τα πράγματα με τ' όνομά τους, το παιχνίδι δεν το κέρδισε τυχερά το Λαγονήσι. Απλά πήγε να το κλέψει η Παλλήνη. Αλλά ο Θεός του μπάσκετ αυτή τη φορά θέλησε να απονείμει δικαιοσύνη έστω και στο τελευταίο δευτερόλεπτο.

Από την ομάδα μας διακρίθηκαν οι:.

Περιμένουμε την επόμενη αγωνιστική με Εκάλη. Να δούμε μια ομάδα γροθιά, να προσπαθεί στο 100% και ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΩΣ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΟΣ, θα κάνουμε νέα αρχή και τα σχέδιά μας για την νέα αγωνιστική περίοδο. Να πούμε ότι στη λίστα των τραυματιών μόλις προστέθηκαν οι Αβαγιανός και Γαλανάκης. Καλή μας επιτυχία...

23 Μαρ 2008

ΚΑΜΜΙΑ ΤΥΧΗ ΓΙΑ ΠΑΡΑΠΑΝΩ...

ΤΟΥΦΑ - ΠΑΛΛΗΝΗ 81-73

Την ώρα που ακούστηκε η κόρνα της γραμματείας του πρώτου δεκαλέπτου, όλοι σκέφτηκαν ότι η κρίση πέρασε και ότι η ομάδα βρίσκεται πάλι σε σωστό δρόμο. Με την κόρνα της λήξης του αγώνα δεν υπήρχε άνθρωπος να στοιχηματίσει ούτε ένα βουλγάρικο λέβα, ότι αυτή η ομάδα έχει πιθανότητες για άνοδο.

Δεν είναι το αποτέλεσμα (που ακόμη και αυτό από μόνο του με δεδομένη τη μη δυναμικότητα του αντιπάλου λέει πολλά) που προκάλεσε τα ερωτηματικά, αλλά η εικόνα της ομάδος.

Η άμυνα μια από τα ίδια (κεφαλογραβιέρα τυρνάβου), η επίθεση μετά το πρώτο δεκάλεπτο (27 πόντους???) που έβγαζε φωτιές, "κόλλησε" και άρχισαν τα γιουρούσια (λόγω Εθνικής γιορτής μάλλον). Νοοτροπία για γέλια καθώς στις αρχές του 4ου δεκαλέπτου με το σκορ στα ίσια η Παλλήνη έδειχνε απογοητευμένη και η Τούφα πάλευε όλες τις φάσεις σαν να ήταν οι τελευταίες του αγώνα.

Και σαν να μην έφταναν όλα τα παραπάνω, για πρώτη φορά φέτος άρχισε η μπασκετική καθοδήγηση από παίκτη σε παίκτη, έτσι για να δέσει το γλυκό.

Ο τραυματισμός του Β. Λάππα στο δεύτερο δεκάλεπτο και η αποχώρησή του δεν είναι δικαιολογία. Μία ομάδα πρέπει να ξέρει να αναπληρώνει όσους δεν μπορούν να συμμετέχουν.

Πολλά λοιπόν θέλουν διόρθωση και πραγματικά έχουν πολύ δουλειά ΟΛΟΙ στο κλειστό από Δευτέρα που αρχίζουν οι προπονήσεις.

Από την ομάδα μας προσπάθησαν περισσότερο οι Αβαγιανός και Γαλανάκης αν και δεν θα έπρεπε να γράψουμε για διακριθέντες με την προχθεσινή εμφάνιση. Και οι δύο παραπάνω ήταν οι καλύτεροι στην επίθεση, αλλά στην άμυνα ήταν ίδιοι με τους συμπαίκτες τους με αποτέλεσμα για δεύτερη συνεχόμενη εβδομάδα να δεχόμαστε 81 πόντους...

ΕΛΠΙΖΟΥΜΕ να συνέλθει η ομάδα τάχιστα και να επιστρέψουμε στο όμορφο μπάσκετ και γιατί όχι και στις νίκες. Πιστεύουμε ότι από την επόμενη εβδομάδα, αυτό που είναι ανάγκη είναι να ξαναγίνουμε ομάδα. Αυτό σαν πρώτο στόχο...

Σε ένδειξη διαμαρτυρίας σήμερα δεν δημοσιεύουμε φωτογραφία αθλητή μας, αλλά της ομάδος μας σε μελλοντικό χρόνο (ΑΜΗΝ)

17 Μαρ 2008

ΑΜΥΝΑ ΓΙΑ ΓΕΛΙΑ ΚΑΙ ΓΙΑ ΚΛΑΜΑΤΑ...

ΠΑΛΛΗΝΗ - ΚΗΦΙΣΙΑ 79-81

Σε ένα παιχνίδι που στο ξεκίνημά του έδειχνε εύκολο για την Παλλήνη, οι παίκτες μας κατόρθωσαν να το μετατρέψουν σε ήττα και μάλιστα από μια ομάδα που το μόνο που είχε να επιδείξει, ήταν η επιμονή και η δίψα για τη νίκη.


Η Κηφισιά για να μην ξεφύγει και από τα καθιερωμένα της κατηγορίας, ξεκίνησε με ζώνη 2-1-2 από τα αποδυτήρια, μια άμυνα στην οποία η Παλλήνη βρήκε λύσεις καθώς κυκλοφόρησε σωστά την μπάλα και την πρόλαβε πριν οργανωθεί με γρήγορες επιθέσεις. Το δεκάλεπτο έκλεισε με 17-12 και εάν η γηπεδούχος ομάδα δεν είχε κάνει 4 λάθη σε επιθέσεις με δύο παίκτες παραπάνω στον αιφνιδιασμό το σκορ θα είχε ξεφύγει από την αρχή. Μέχρι εδώ όλα έμοιαζαν καλά.


Η πολύ καλή προσωπική άμυνα του Β. Λάππα στον Τσελέπη της Κηφισιάς είχε κρατήσει σε χαμηλές πτήσεις τους φιλοξενούμενους. Εκεί έσπευσαν να δώσουν λύσεις οι παίκτες της Παλλήνης, αφού άφησαν όλα τα άλλα σουτ ξεμαρκάριστα και τις δυεισδύσεις επίσης και έδωσαν το δικαίωμα στην Κηφισιά να παραμείνει κοντά στο σκορ και να κλείσει το ημίχρονο με 6 πόντους κάτω (39-33).


Στο τρίτο δεκάλεπτο το παιχνίδι συνεχίστηκε στον ίδιο ρυθμό και η Παλλήνη κρατούσε μια διαφορά ασφαλείας της τάξεως των 8-10 πόντων. Η αδυναμία στην άμυνα όμως συνεχιζόταν επίσης και ήταν θέμα χρόνου να αλλάξουν τα πράγματα. Η κηφισιά ροκάνισε σιγά-σιγά την διαφορά και πλησίασε στο τέλος του δεκαλέπτου στους 4 πόντους (52-48).


Στο τελευταίο δεκάλεπτο και 3.40'' πριν την λήξη με την διαφορά στους 2 πόντους, ένα φάουλ και μια τεχνική ποινή (αυστηρότατη στον Τελάκη), έφερε την Κηφισιά στο προσπέρασμα με 1 πόντο και τους παίκτες της Παλλήνης να μοιάζουν χαμένοι. Η εικόνα του παιχνιδιού την δεδομένη στιγμή, παρουσίαζε μία ομάδα με κέφι και ενθουσιασμό (Κηφισιά) και μία ομάδα απογοητευμένη που συμμετείχε στο παιχνίδι απλώς επειδή το επέβαλε το πρόγραμμα της αγωνιστικής. Παρά την αδικαιολόγητη απογοήτευση των γηπεδούχων και ενώ το παιχνίδι εξελίχθηκε πόντο-πόντο έως το τέλος, την τελευταία επίθεση είχε η Παλλήνη με 25'' και δύο πόντους κάτω. Χωρίς προγραμματισμό και πλάνο στην τελευταία αυτή επίθεση (καθώς δεν υπήρχε time-out) η μπάλα κατέληξε στα χέρια του Τζουρά (πολύ καλός σε όλη τη διάρκεια του αγώνα) ο οποίος σούταρε τρίποντο???, το έχασε και το ταμπλώ έμεινε κολλημένο στο 79-81.
Τζουράς Όθωνας. Όποτε παίζει καλά... χάνουμε

Σε γενικές γραμμές από την ομάδα μας έλειπε η διάθεση και η αγωνιστικότητα. Η Παλλήνη έπαιξε σαν να μην είχε κανένα βαθμολογικό ενδιαφέρον και στο τέλος ηττήθηκε φυσιολογικά από μια ομάδα που έπαιζε ένα από τα τελευταία της χαρτιά για την παραμονή.

Αυτή η ήττα καθώς και οι δύο ήττες από τον Κούρο μάλλον θα μας στοιχίσουν την διεκδίκηση της ανόδου.


Κλείνοντας να πούμε ότι κάποια στιγμή θα πρέπει να σταματήσουμε να δεχόμαστε δύο τεχνικές ποινές σε κάθε αγώνα. Οι συγκεκριμένες ήταν για γέλια, όχι απλώς αυστηρές, αλλά προκλητικά αναίτιες, αλλά ακόμα και σε τέτοιες περιπτώσεις, θα πρέπει να βρούμε τρόπο να αντιμετωπίζουμε την κατάσταση.




Από την Παλλήνη καλύτερος ο Β. Λάππας, ενώ ακολούθησαν σε απόδοση οι Τζουράς και Αβαγιανός.

Για την ομάδα μας έπαιξαν:Λάππας Β. 8, Γαλανάκης 12, Αβαγιανός 16, Τελάκης 13, Τζουράς 15, Σαχάς 2, Κολοβός 6, Λάππας Γ. 3, Παπαβασιλείου 4.

3 Μαρ 2008

ΜΕΛΙΣΟΚΟΜΟΙ



ΠΑΛΛΗΝΗ - ΜΕΛΙΣΙΑ 73-64

Η Παλλήνη παίζοντας κατά διαστήματα καλό μπάσκετ, κατάφερε να κερδίσει τα ΜΕΛΙΣΙΑ πολύ πιο εύκολα απ' ότι δείχνει το τελικό σκορ, για δεύτερη φορά φέτος.
Η επιλογή του πολύ γρήγορου ρυθμού μάλλον ωφέλησε την ομάδα μας, αφού έβαζε εύκολα καλάθια στον πρωτεύοντα ή δευτερεύοντα αιφνιδιασμο, πίεζε στην άμυνα και "έσκασε" τον αντίπαλο που παραδόθηκε στο δεύτερο ημίχρονο.

Η διακύμανση του σκορ ανά δεκάλεπτο ήταν και η πραγματικά εικόνα του παιχνιδιού (κάποια στιγμή η διαφορά έφτασε τους 20 πόντους) 23-16, 36-28, 56-46, 73-64.

Τα Μελίσια από την μεριά τους αγωνίστηκαν το μεγαλύτερο διάστημα χωρίς τον Παπαδέα και με την συμμετοχή αρκετών νεαρών αθλητών. Πάλεψαν το παιχνίδι όσο μπόρεσαν και πραγματικά άφησαν πολύ καλές εντυπώσεις, καθώς προσπαθούν να έχουν συγκεκριμένες κατευθύνσεις στην επίθεση, ενώ για την άμυνα επιλέγουν man to man στη μεγαλύτερη διάρκεια του αγώνα. Έχουν δηλαδή ελπίδα να μάθουν μπάσκετ ξεφεύγοντας από το σύνδρομο "να σώσω την κατηγορία και ας είναι χορηγός μου ο ....ΠανταΖΩΝΑΣ".

Από την ομάδα μας, που αυτή τη φορά σε πλήρη αντιδιαστολή με την προηγούμενη αγωνιστική δεν είχε κάποιον υστερήσαντα, πιο ουσιαστικός ήταν ο Κολοβός με 19 πόντους και tentex 1,045, ο Παπαβασιλείου με 16 πόντους και tentex 0,870, ενώ ξεχώρισαν και οι Σαχάς που επέστρεψε στις καλές εμφανίσεις και ο σταθερά καλός ...όποτε χρησιμοποιείται από τον προπονητή, Χατζησπύρου.

Γιάννης Σαχάς - επέστρεψε στις καλές εμφανίσεις...

Οι πιο παίκτες πάνω είναι για να μετράς πόντους και tentex. Ο παίκτης όμως για τον οποίο εμείς πηγαίνουμε στο γήπεδο δεν είναι άλλος από τον Γιάννη Λάππα που με τις ενέργειές του ξεσηκώνει όσους τυχερούς βρίσκονται στο γήπεδο βράδυ Παρασκευής. Οι πάσες του κάνουν ακόμη και τους θεατές να ψάχνουν την μπάλα (πολλές φορές και οι συμπαίκτες και ο προπονητής, εκτός των αντιπάλων), ενώ η ταχύτητα κίνησής του με ή χωρίς την μπάλα, κοστίζει πολλές φορές στην ομάδα μας τεχνικές ποινές γιατί οι διαιτητές νομίζουν ότι παίζουμε με 6 παίκτες. Γι αυτόν γράφτηκε άλλωστε και το υπέροχο Ελληνικό λαϊκό τραγούδι "Να χα χίλια μάτια εσένα να κοιτάω...".
ΓΙΑΝΝΗΣ Λάππας... Τα λόγια είναι περιττά._

Για την ομάδα μας έπαιξαν: Λάππας Β. 2, Γαλανάκης 3, Αβαγιανός 4, Τελάκης 6, Σαχάς 12, Χατζησπύρου 9, Δήγκας, Παπαδόπουλος Μ. 2, Γιαννακάκης, Κολοβός 19, Λάππας Γ., Παπαβασιλείου 16.